Spis treści:
- Wideo medyczne: 2017 Maps of Meaning 01: Context and Background
- Rola antagonistów wazopresyny w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych
Wideo medyczne: 2017 Maps of Meaning 01: Context and Background
Antagoniści wazopresyny są lekami, które wiążą się z receptorami wazopresyny (V1A, V1B i V2) i blokują działanie wazopresyny (hormonu antydiuretycznego, ADH), który jest hormonem uwalnianym przez przysadkę mózgową. Wazopresyna powoduje skurcz naczyń i zwiększa reabsorpcję wody z nerek.
Receptory V1A i V2 znajdują się obwodowo, a receptory V1A i V1B znajdują się w ośrodkowym układzie nerwowym. Receptory V1A regulują ciśnienie krwi, a receptory V2 mają wpływ na funkcjonowanie nerek.
Antagoniści wazopresyny stosuje się w leczeniu hiponatremii, szczególnie u pacjentów z wrodzoną niewydolnością serca.
Antagoniści wazopresyny mają dwie terapie, w tym konivaptan i tolwaptan.
Rola antagonistów wazopresyny w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych
Wazopresyna odgrywa fizjologiczną rolę w regulacji ciśnienia krwi, objętości płynu i osmolalności osocza. W niewydolności serca niewystarczające wydalanie wazopresyny może prowadzić do nadmiernej retencji płynów i hiponatremii. Antagonistyczny receptor wazopresyny jest nową klasą aktywnych leków, których celem jest hamowanie jednego lub więcej różnych receptorów wazopresyny, takich jak V1A (zwężenie naczyń), V1B (uwalnianie ACTH) i receptory V2 (hamowanie reabsorpcji wody w nerkach).
W dekompensacji pracy serca z nadmiarem płynu wykazano, że selektywne V2 (liksawaptan, satavaptan i tolwaptan) i selektywne inhibitory receptora V1A / V2 (konivaptan) są lepsze w standardowej terapii, ponieważ pozwala na szybsze odchudzanie i szybsze objawy poprawić (przykład: brak duszności). Zahamowanie reabsorpcji wolnej wody bez wpływu na nerkowe wydalanie sodu antagonistycznych receptorów wazopresyny umożliwia normalizację stężenia sodu w surowicy w kontrolowanej hiponatremii euvolemicznej i hipowolatemii.
Antagoniści wazopresyny są dobrze tolerowani i nie mają negatywnego wpływu na czynność nerek i potas w surowicy, w przeciwieństwie do diuretyków. Na tętno i ciśnienie krwi nie mają wpływu receptory antagonistów wazopresyny. Niemniej jednak, oprócz doskonałych efektów klinicznych, długotrwałe leczenie tolwaptanem nie spowodowało braku śmiertelności u pacjentów z niewydolnością serca po średnio 9,9 miesiącach badań klinicznych.
Skutki wazopresyny są związane z różnymi chorobami związanymi z zatrzymywaniem wody i chorobami serca, w tym niewydolnością serca, hiponatremią, nadciśnieniem, chorobą nerek, zespołem wydzielania hormonu antydiuretycznego, marskością i nadciśnieniem ocznym. Ponieważ receptory wazopresyny znajdują się w wielu różnych tkankach, antagoniści wazopresyny mogą być użyteczni w leczeniu zaburzeń, takich jak niedokrwienie mózgu i udar, choroba Raynauda, bolesne miesiączkowanie i leczenie tokolityczne. Selektywni antagoniści wazopresyny V1B omówili ich zastosowanie w leczeniu zaburzeń emocjonalnych i psychicznych. Waptan jest antagonistycznym receptorem wazopresyny z selektywną lub nieselektywną aktywnością (konivaptan) V1A (relkaptan) lub V2 (tolwaptan, lixiwaptan), który może być przydatny w niektórych zaburzeniach. Nieselektywni antagoniści Vasopressin V1A / V2, konivaptan, to pierwszy vaptan uznany przez FDA do leczenia hiponatremii euvolemic.
Receptory antagonistów wazopresyny są nową klasą leków, które rozwiązują problem retencji płynów, hiponatremii i dysfunkcji nerek w niewydolności serca. Zwiększona wazopresyna w niewydolności serca może powodować zwłóknienie mięśnia sercowego, przerost i zwężenie naczyń poprzez aktywację receptorów V1A, a także retencję wody i hiponatremię poprzez aktywację receptorów V2. Korzystny jest także antagonizm receptora V1A. Dla porównania, antagonizm receptora V2 powoduje zwiększone wydalanie wody i stężenie sodu. Receptor antagonisty wazopresyjnego można postrzegać jako pierwszą nową klasę środków o dominującym efekcie powierzchniowym w porównaniu z działaniem natriuretycznym na diuretyki. Dominującym działaniem receptorów antagonistów wazopresyny jest wydalanie wody, bez innych redukcji elektrolitów i mniej stymulacji neurohormonalnej w porównaniu z diuretykami.
Sklasyfikowany jako antagonista neurohormonalny, receptory antagonistów wazopresyny mogą poprawiać blokady i hiponatremię oraz zapobiegać rozwojowi dysfunkcji lewej komory. Niektóre związki zostały ocenione w późnych etapach programów badań klinicznych, a co najmniej jeden można stosować w celu kontynuowania standardowej terapii medycznej, łącząc akwarystyce z blokadami z neurohormonalnym antagonizmem pod względem zachorowalności i śmiertelności. Dokonano przeglądu nowych patentów związanych z niewydolnością serca, hiponatremią, hormonami antydiuretycznymi i antagonistami wazopresyny.
